- szczycić
- krenari
Słownik Polsko-Albański. 2007.
szczycić
Look at other dictionaries:
szczycić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, szczycić sięcę się, szczycić sięci się, szczyć się {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć poczucie wartości z jakiegoś powodu; odczuwać dumę z czegoś lub kogoś; chwalić się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczycić się pochodzeniem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczycić się — ndk VIa, szczycić sięcę się, szczycić sięcisz się, szczyć się, szczycić sięcił się «być dumnym z kogoś, z czegoś, chlubić się kimś, czymś; słynąć z czegoś» Szczycić się swoimi osiągnięciami. Szczycić się odwagą, wiedzą, urodą … Słownik języka polskiego
chlubić się — ndk VIa, chlubić siębię się, chlubić siębisz się, chlub się, chlubić siębił się «być dumnym z kogoś, czegoś; chwalić się, szczycić się» Chlubić się zdolnym synem. Nasz naród się prostotą, gościnnością chlubi. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
dumny — dumnyni 1. «mający poczucie własnej godności, znający swoją wartość, wartość swojego środowiska; ambitny» Był zbyt dumny, by się skarżyć na ciężki los. ◊ Być dumnym z kogo, z czego «szczycić się kim lub czym» 2. «mający o sobie wygórowane… … Słownik języka polskiego
przyjaźń — ż V, DCMs. przyjaźńźni; lm M. przyjaźńźnie, D. przyjaźńźni «bliskie, serdeczne stosunki z kimś oparte na wzajemnej życzliwości, szczerości, zaufaniu, możności liczenia na kogoś w każdej okoliczności; życzliwość, serdeczność okazywana komuś»… … Słownik języka polskiego
pysznić się — ndk VIa, pysznić sięnię się, pysznić sięnisz się, pysznić sięnij się, pysznić sięnił się «wynosić, wywyższać się nad innych; chełpić się, chlubić się, szczycić się czymś» Pysznić się przed kolegami. Pysznić się swoim ubiorem, bogactwem,… … Słownik języka polskiego
wzgląd — m IV, D. względu, Ms. względzie; lm M. względy 1. «branie czegoś lub kogoś pod uwagę, zwracanie uwagi na kogoś albo na coś, liczenie się z kimś, z czymś» Wzgląd na zdrowie. Wzgląd na pokrewieństwo, na czyjś wiek. ∆ Bez względu na coś «nie biorąc… … Słownik języka polskiego
chluba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. chlubabie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sława, zaszczyt, chwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przynosić chlubę rodzinie, szkole, narodowi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chlubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chlubić siębię się, chlubić siębi się {{/stl 8}}– pochlubić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} chwalić się czymś (kimś), z czego (kogo) jest się dumnym, co (kto) przynosi (w oczach innych)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chlubny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chlubnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, którym można się chlubić, szczycić; z którego można być dumnym; przynoszący zaszczyt, uznanie i sławę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chlubne tradycje polskiego oręża. Chlubne czyny.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieposzlakowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieposzlakowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający żadnych powodów do krytyki, wolny od jakichkolwiek zarzutów; idealny, nienaganny, bez skazy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczycić się nieposzlakowaną opinią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
